Aile eğitimi alt başlıklarından biri olan anne & baba eğitiminin temel amacı çocukların sağlıklı bireyler olarak gelecek yaşantılarına hazırlanmasıdır (Aile ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı, 2011). Ailelerin eğitim ihtiyaçları çocuklarının durumlarına ve gerçeklerine göre farklılık göstermektedir. Çocukların gelişiminde büyük rol oynayan anne & baba eğitimlerinin pozitif etkileri ergenlik ve yetişkinlikte de görülür (Melhuish ve diğerleri, 2004). Kim ve Choi’nin (2002) yaptıkları meta analiz sonuçları (539 makale ve 463 araştırma) anne & baba eğitimleri ve üstün yetenekli çocukların yetenek gelişimi arasındaki ilişkinin önemini vurgulamakta ve araştırmanın azlığına dikkat çekmektedir. Kim ve Choi’ye (2002) göre birçok araştırmacı “ne ve niçin” sorusunu göz ardı etmekte ve araştırmaların sonuçlarını da nicel değerler olarak vermektedirler, alanda yapılan nitel çalışma yok denecek kadar azdır.
Sonuçta, anne & baba katılımının ve desteğinin nasıl ve hangi içeriklerle sağlanacağına dair araştırma çok azdır (Tae, 2009). Pennysylvania Üniversitesi Üstün Yetenekli Çocukların Anne Baba Eğitim Rehberine göre (2010), ebeveynlerin üstün yetenekli çocukların eğitim süreçlerine katılımı kritik derecede önemlidir. Türkiye’de üstün yetenekliler ile ilgili yapılan araştırmaların oldukça azdır, üstün yetenekli çocukların ebeveynleri hakkında da çok az sayıda nicel vardır ve neredeyse hiçbir nitel araştırma çalışma yoktur (Eriş, Seyfi ve Horoz, 2009). Saranlı ve Metin (2014), Milli Eğitim Bakanlığı (MEB) tarafından da üstün potansiyelli çocukların ebeveyn eğitimlerinin eksikliğinin farkında olunduğu ve konunun stratejik planlarda da yer aldığını vurgular. Pek çok araştırma anne & baba eğitimlerinin çocukların ve ailelerin hayatlarındaki çarpan etkisini vurgulamaktadır (Kurtulmuş, 2010; Metin ve diğerleri, 2007; Davaslıgil, 2004).