Üstün çocuklar kendi yaşıtlarıyla arkadaş olmaktansa, ailedeki yetişkinlerle ya da diğer erişkinlerle iletişim içinde olmaktan mutluluk duyabilirler. Bu tür bir seçim ve bağımlılığın çeşitli sebepleri olabilir. Örneğin; üstün yetenekli/zekâlı çocuk bu niteliğinden dolayı bir huzursuzluk içindeyse erişkinlerle ilişki kurmayı yaşıtlarına yeğler ve bundan da mutluluk duyar. Hatta böyle bir çocuk, ailesini en iyi arkadaş olarak kabul edebilir.
Üstün yetenekli/zekâlı çocuk çoğu zaman bazı şeyleri oldukça iyi bir şekilde çıkarsayabilir fakat bilişsel olarak neyi ne kadar anladığı ile ilişkili becerileri kazanmada eksiklikler yaşayabilir. Bundan dolayı da amaçlarına ulaşmada erişkinlerin yardımına ihtiyaç duyabilir.